ცვლილება
გაჩერებაზე მდგომმა ავიხედე და ჩემი უსახური რვასართულიანი კორპუსი, სადაც 40 წელზე მეტია ვცხოვრობ, საოცრად ლამაზი მომეჩვენა. ვუყურებდი… ვუყურებდი… თვალი ვერ მოვწყვიტე, სანამ ნომერმა 15-მა “მარშრუტკამ” არ ჩამოიარა და საქმეებისკენ არ დამიძახა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი