ცვლილება


გაჩერებაზე მდგომმა ავიხედე და
ჩემი უსახური რვასართულიანი კორპუსი,
სადაც 40 წელზე მეტია ვცხოვრობ,
საოცრად ლამაზი მომეჩვენა.
ვუყურებდი…
ვუყურებდი…
თვალი ვერ მოვწყვიტე,
სანამ ნომერმა 15-მა “მარშრუტკამ”
არ ჩამოიარა და
საქმეებისკენ არ დამიძახა.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი