არწივი


არწივი ვნახე დაჭრილი,
ყვავ-ყორნებს ეომებოდა,
ეწადა ბეჩავს ადგომა,
მაგრამ ვეღარა დგებოდა,
ცალს მხარს მიწაზე მიითრევს,
გულისპირს სისხლი სცხებოდა.
ვაჰ, დედას თქვენსა, ყოვებო,
ცუდ დროს ჩაგიგდავთ ხელადა,
თორო ვნახავდი თქვენს ბუმბულს
გაშლილს, გაფანტულს ველადა!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

3 კომენტარი
qeti ioseliani7 წლის წინ

es iseti leqsia romelic vaja fshavelam scenaze gamotqmit warmotqva

Lilith 3 თვის წინ

ეს ლექსი სამშობლოზეა !!!

მიშიკო ხალიჩაშვილიპოეტი3 კვირის წინ

შედევრია

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი