ალექსანდრე ყაზბეგს
შვილო ტანჯულის ქვეყნისავ, სული დაჰლიე ტანჯვითა, მიუხვალ მამა-პაპათა ამოღებულის ხანჯრითა, ცრემლად დამდნარის გულითა, დაღლილი მტრისა ჯავრითა!.. ჯავრი ტანს ნაბდად გეხვევა, ცრემლი მიგყვება საგძლადა და ტრფობა შენის ქვეყნისა უქმს და ხელუყრელს აბჯრადა. თავს დგმული ეკლის გვირგვინი ფერხთ-წინ დაუგდე გმირებსა, მამულისათვის გამწყდართა იმ საქართველოს შვილებსა. ცოცხლად იმედით მცხოვრებო, გთხოვ, იმათაც სცე ნუგეში! პირობა ქართველებისა, ვგონებ, მიგყვება უბეში!.. უჩვენე შენი კალამი, ნაწები სისხლის გუბეში!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი