იმერეთს
ერთხანად ჩემო მძრახაო, ლიხს-აქათურო დედაო! გხედავ, რომ შამრიგებიხარ, მით შენთან სალამს ვბედაო. შაერთებულად შენშია ქართლსა და კახეთს ვხედაო. ფარ-ხმალო საქართველოსავ, სხვაცა გბაძავდეს, ნეტაო! ის მომწონს, თავის ქვეყნისა კარებს რო მაგრა ჰკეტაო. ვნება ნუ ასცდეს, სავნებლად ვინაც შენ გაგიმეტაო!