საგალასო


ცეცხლის ენას ალი ირგებს.
სამიარას ჰომ, ერიდა.
დაფნას ვუწნავ ალიგიერს,
ეროსს ვეტრფი ჰო-მერიდან.
განჯა- ტატო,ნიზამია.
დაუცლია ომარს ტიკნი.
ლურჯი კალმის მიზანია,
დროშა ვიყო რომანტიკის.
მზის ლაჟვარდით მე ფერილი.
გვირგვინს იდგამს, მეფე მერით.
მკლავს , პოეტი მეფე ლირი,
ვცოცხლობ სანამ ეფემერით.
მიმიწვია ცამ ედემში,
მთვარეს იჭერს საგა,ლასო.
მზეს უგალობს სამტრედეში,
სიყვარული საგალასო.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი