საგალასო
ცეცხლის ენას ალი ირგებს. სამიარას ჰომ, ერიდა. დაფნას ვუწნავ ალიგიერს, ეროსს ვეტრფი ჰო-მერიდან. განჯა- ტატო,ნიზამია. დაუცლია ომარს ტიკნი. ლურჯი კალმის მიზანია, დროშა ვიყო რომანტიკის. მზის ლაჟვარდით მე ფერილი. გვირგვინს იდგამს, მეფე მერით. მკლავს , პოეტი მეფე ლირი, ვცოცხლობ სანამ ეფემერით. მიმიწვია ცამ ედემში, მთვარეს იჭერს საგა,ლასო. მზეს უგალობს სამტრედეში, სიყვარული საგალასო.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი