არ მოკლათ.

მე მიწის მონას აღარ მიკარებ-
ახლოს ქალაქის ხოდაბუნები.
პირობას გაძლევ არ გიღალატებ,
სიტყვა მომეცი ,გთხოვ დაბრუნების.
ჩემს რითმებს ზრდიან ათაბაგები,
ლექსის მდინარეს- რუს,მთა,ველისას...
მოვალ გულამდე რათა ბაგებით,
გითხრა შაირი რუსთაველისა.
გქვია სახელი თამარდედოფლის,
მქვია სახელი ერთაწმინდელის.
ჩემთვის გათხარეს სამარე სოფლის,
შიგნით არ ვწვები -მე მთაწმინდელი.
რას შეგედრებით აბა მე რანგით,
ხმა ისმის მხოლოდ ჭრიჭინობელის.
ღმერთმა შეგარგოთ საბა,მერანი...
ჩემში არ მოკლათ ნიჭი ნობელის.