უსათაურო


ეკლიანი გზა გაუკვალავი,
უმთვარო თევას სანთლით ვუთრთები,
ბევრი, მრავალი, დაუთვალავი,
ათინათური ნათითურებით.

ლექსებს სიცოცხლეს ვემათხოვრები,
სიკვდილს ვუმზადებ ნიადაგს მარდად.
ვიცი, რომ ყველას ვემახსოვრები,
მუდამ, ყოველთვის, ნიადაგ, მარად

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი