ქუთაისის თაისი

ქვას დავახალე, საათი თასმით,
უთუოდ მთუთქავს ა, ქუთაისი.
ვთრებით თუთიის ათასი თასით,
თავბრუს მახვევდა, აქუ, თაისი.

ერთი ლექსისთვის შვა, ცოლად საქმრომ,
თან-გავს თეთრ თითებს თავისებურად.
თეთრი ხიდის ქვეშ, შავ ცოდვას ვსაქმობთ,
თრთის თეძოები თაისებურად.

თოვლის თაბახებს თვლის თებერვალი,
სათუთი ქურქი საქუთაისო.
თეთრ მთვარეებით მითვლემს ბევრთვალით,
საით გამიშვებთ, აქ უთაისოს?!