დედა

ცა ტიროდა, კვნესავდა რა ბედად,
დედა მანთებს , კვესად და აბედად.
ძმებად ოთხი, არავინ მყავს დებად.
დედაგულში ხუთ სიყვარულს დებდა.

ადუდუნდა, დღეს მდინარე დეხვა,
მახსენდება ციხისძირი ხედად,
დღევანდელ ლექსს ნახავ დილით, დე, ხვალ...
ხელებს მომხვევ და მხნედ ივლი დედა.