თეთრი იასამანი


დასნეულდა სამანი, არ სჩანს იას ამანი,
ლაჟვარდ ციდან მოფრინავს, თეთრი იასამანი.
მონავარდობს სანამ ის, სევდიანად სანამი,
ამანათი ანათებს, ანებივროს ამან ის.
აი ია-სამანი, მოჩანს აია სამნე,
სანამ დაჭკნა ქვეყანა, მანამ აიასამნე.
დამრჩა მინდი შენდამი, წმინდა სიტყვას ენდე მის...
საქართველოს ედემი- ანგელოსთა ენდემი.
პირზე ხელს ავაფარებ, ვფიქრობ გნიასს ამ ნებით,
შავ შუშაბანდს შევმოსავ მშვენი იასამნებით.
ვარდის ნამავთულხლართმა, ავნო იას ამანო,
მორთე მიჯნა, სამანი თეთრო იასამანო.
აი ია-სამანი, მოჩანს აია სამნე,
სანამ დაჭკნა ქვეყანა, მანამ აიასამნე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი