ამალია


მთვარე შუაღამის თეთრი მამალია
ცას,რომ აკაკანებს ფრთამალ ამალიანს.
მელის რა მალი-მალ ერთი ამალია,
მმალავს უთქმელ გულში რა დასამალია.

წამწამცრემლიანი ცხვირწინ წალამია.
წყალი რას ჩააქრობს, ამ გულს, ამ ალიანს.
ლექსის რეცეპტს მიწერს, მუზის წამალია,
მიყვარს ამალია ნუ შლით, ამ ალიანსს
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი