გიორგი ხულორდავა - პოეზია
აღმოსავლეთმცოდნე (ირანისტი)
ლექსები, პოემები (47 ჩანაწერი)
- * * * ადრე თუ გვიან უმიზნოდ ტყდება
- * * * გადაუხდელი, როგორც სახადი,
- * * * გარეთ დუმილის ექო შრიალებს
- * * * დავამთავრდები, ასე, ყველაფერს,
- * * * დავრჩი ჩამოკრულ სიმის იმედად,
- * * * დამჭკნარა ხსოვნა, როგორც იელი,
- * * * დრომ წებოსავით შეიშრო წუთი,
- * * * ვიდექით დიდხანს, ასე უბრები,
- * * * ვკრიფე თუ ვკაფე ეკალ-ხნარცვები,
- * * * კარგა ხანია, ეს განაჩენი
- * * * მეც გავაცილე ერთი ზაფხული
- * * * შემომრჩი ხსოვნად, როგორც სიმწვანე
- * * * შენ დაგივიწყეს-გამტყდარი სარკე,
- * * * წამომაშველა დრომ დავიწყება,
- * * *ალუფხულა გზა და კვალი
- * * *ახლა ყველაფერს ჩამითვლი ნაკლად
- * * *განკითხვის დღესაც ვერ ავიცილებ
- * * *დრომ ჩემზე უკეთ იცის და იზამს
- * * *დღეების კამარამ გამშალა
- * * *დღეებს უშენოდ ლენცოფა წამლავს
- * * *ვერ ვიუარე ვერაფრით შხამი
- * * *ვერც გამაკვირვა ბოლო მინორმა
- * * *იმ მითიური არსებობის წრეში ვიყავი
- * * *მე შენი ნავის მგზავრი ვიყავი
- * * *მიდიხარ...ხვალე მიემგზავრები
- * * *რომ მერამდენედ გული კანკალებს
- * * *სხვა დროს სხვაგვარად ვუგალობ
- * * *უდროო დრო და უხავსო ხავსი
- * * *ქრონიკულ მარტოობამდე მისასვლელ ბილიკებს
- * * *შენ მოცეკვავის ნაცნობი ვნებით
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი